چگونه می توان مصرف مواد مخدر در نوجوانان را تشخیص داد؟

افرادی که به دلیل کنجکاوی و یا با تصور این که با یک بار مصرف اتفاقی رخ نمی‌دهد، شروع به مصرف مواد مخدر می‌کنند با گذر زمان دچار اعتیاد می‌گردند. در این مطلب ١٠مورد از نشانه‌های اعتیاد بیان شده است که با کمک آن‌ها می‌توان مصرف مواد مخدر در نوجوانان را تشخیص داد.

بررسی‌های انجام شده نشان می‌دهد که سن آغاز مصرف مواد مخدر تا ١۴ سالگی کاهش یافته است. سنین نوجوانی خطرناک ترین دوران برای آغاز مصرف مواد مخدر هستند. نوجوانان با تاثیر پذیری از دوستان و یا به دلیل کنجکاوی شروع به مصرف مواد مخدر می‌کنند و معمولا اولین قدم در این راه، با مصرف سیگار آغاز می‌گردد. پدر و مادر‌ها درمورد فرزندان خود در این سنین باید مانند کارآگاه‌ها عمل کرده و مراقب تمام رفتار‌های فرزندان خود باشند. دراین مطلب ١٠ نشانه ی مصرف مواد مخدر ارائه شده است که می‌توانید در ادامه مطالعه کنید.

بیش تر معتادین، به دلیل کنجکاوی و با تصور این که با یک بار مصرف اتفاقی رخ نمی‌دهد شروع به مصرف مواد مخدر کرده اند. هیچ فردی با تصور وابسته شدن شروع به مصرف مواد نمی‌کند، تصور می‌کنند که همیشه می‌توانند مصرف مواد مخدر خود را کنترل کنند و هدف آن‌ها لذت بردن‌های هر از گاهی است؛ اما بعد از مدتی میزان مصرف افزایش یافته و تجربه ی لذت بردن از مصرف مواد تبدیل به عادت می‌شود. در کوتاه مدت اثرات منفی مصرف مواد دیده نمی‌شود؛ اما با گذر زمان مصرف افزایش یافته و مصرف میزان قبلی مواد مخدر دیگر لذت بخش نخواهد بود و به مصرف میزان بیش تری از مواد احتیاج پیدا خواهند کرد.

در افراد معتاد، تمایل به ترک مواد مخدر و توانایی ترک آن از بین می‌رود و فرد معتاد خود را ضعیف می‌داند. این افراد با تصور این که می‌خواهم ترک کنم؛ اما این ماده قابل ترک نیست، هم تمایل به ترک اعتیاد دارند و هم به مصرف مواد مخدر ادامه می‌دهند. در این دوران اگر عوارض مصرف مواد افزایش یابد ممکن است تمایل ترک مصرف مواد در فرد افزایش یابد. از آن جایی که تمایل به ترک مواد، نسبت به تمایل مصرف مواد مخدر افزایش می‌یابد، حمایت فرد و امید دادن به او، باعث می‌شود تا فرد معتاد خود را باور کند.

بر اساس بررسی‌های انجام شده، میانگین سنی مصرف مواد مخدر ١۴ سالگی است، به همین دلیل دوران نوجوانی دوران بسیار خطرناکی است. معمولا خانواده‌ها ٢ سال بعد از این که فرزندشان دچار اعتیاد شود متوجه این موضوع می‌شوند، یعنی زمانی که عوارض مصرف مواد مخدر ظاهر می‌شود. لازم است که خانواده‌ها فرزندان خود را به خوبی زیر نظر داشته باشند، شاید دخالت‌هایی که در طول این دوسال صورت می‌گیرد، بتواند نوجوان را از مصرف مواد مخدر نجات دهد. به همین دلیل توجه به تغییرات دوران نوجوانی بسیار مهم است.

اگر رفتار فرزند شما در روزهای اخیر بسیار تغییر کرده و به مصرف مواد مخدر در او شک دارید، بسیار مراقب باشید، نباید او را به ناحق مقصر بدانید. در این دوران اولین کاری که باید انجام دهید این است که با نوجوان خود ارتباط سالمی‌برقرار کنید. با صحبت کردن با معلم‌ها، دوستان و نزدیکان فرزندتان به تحقیقات خود ادامه بدهید.

دراین دوران انجام اقداماتی برای افزایش ارتباط، تلاش برای کسب اطلاعات صحیح در مورد مصرف مواد مخدر و الکل، دوری از صحبت‌های دل گرم کننده، یافتن علایق فرزندتان و انجام کارهای مورد علاقه ی او به صورت مشترک با شما، می‌توانند بسیار تاثیر گذار باشند.

اگر شما در این دوران در مورد مصرف مواد مخدر، با فرزند خود صحبت نکنید ممکن است فرد دیگری این کار را انجام داده و اطلاعات اشتباهی به فرزند شما بدهد. پیغام‌های کوتاه و سریع همیشه تاثیر گذار هستند. مهم این است که آگاهی‌های متناسب با سن و انتظارات فرزندتان را به او بدهید. از صحبت‌هایی که باعث تحریک حس کنجکاوی می‌شود، دوری کنید. باید از سنین پایین به فرزندان تان مراقبت از خود و بدن شان و هم چنین نه گفتن در شرایط خطرناک را آموزش بدهید.

• تغییر رفتار با اطرافیان، اولین موردی است که در آن‌ها دیده می‌شود. دوستان قدیمی‌را کنار گذاشته شده و دوستان جدید وارد زندگی او می‌شوند، برای دسترسی راحت به مواد مخدر با افراد جدید ارتباط برقرار کرده و با دوستان قدیمی‌قطع رابطه می‌کنند.
• اگر شرایط روحی فرزند شما سریع تغییر می‌کند، بسیار مراقب باشید. در این دوران گاهی بسیار خوشحال بوده و گاهی بسیار عصبانی، نا آرام و بی حال می‌شوند.
• در وضعیت تحصیلی تغییرات ناگهانی صورت می‌گیرد. نمرات کاهش یافته و میزان غیبت در مدرسه افزایش می‌یابد.
• اگر می‌خواهد در خانه تنها بماند و یا این که با دوستان خود بیرون رفته و مقصد خود را به شما نمی‌گوید، بسیار دقت کنید.
• فاصله ی خود را با خانواده افزایش می‌دهد، زمان کم تری را در خانه سپری می‌کند تا برخورد کم تری با خانواده داشته باشد.
• خرج او افزایش یافته در حالی که لباس و یا چیز خاص دیگری خریداری نمی‌کند.
• به سلامت و لباس پوشیدن خود توجه نمی‌کند، چشمان او قرمز شده، پف کرده و تغییراتی در بدن او دیده می‌شود.
• مشکلاتی مانند عصبانیت، کلافگی و مشکل در ارتباطات فردی ایجاد می‌شود. حواس پرتی و بی دقتی از جمله نشانه‌ها می‌باشد.
• منزوی می‌شوند و ساعات خواب آن‌ها افزایش می‌یابد.